Dzisiejsza data:

Eugeniusz Felicjan Kwiatkowski

(30 XII 1888 Kraków – 22 VIII 1974 Kraków)

polityk, działacz gospodarczy, inżynier chemik

rodzina

syn Jana, prawnika, urzędnika kolei krakowskich i Wincentyny Maszyńskiej

poślubił Leokadię Glazer (1890 – 1977)

dzieci: Anna (1918 – 2007), Ewa Maria (ur. 1925)

biogram

           Studiował chemię w Politechnice Lwowskiej następnie kontynuował studia w Uniwersytecie w Monachium. We Lwowie działał w „Zarzewiu”, w Związku Młodzieży Polskiej „Zet”, w Związku Młodzieży Niepodległościowej, następnie w Polskim Związku Wojskowym. Po wybuchu I wojny światowej zaciągnął się do Legionu Wschodniego we Lwowie. W czasie wojny 1920 zajmował się zapleczem chemicznym dla potrzeb gospodarki wojennej. Był ministrem przemysłu i handlu; przyczynił się do rozwoju floty handlowej i rybackiej, przyspieszył budowę portu w Gdyni, twórca budowy wielu zakładów przemysłowych, także LOTu, Targów Wileńskich, rozpoczął budowę Fabryki Związków Azotowych w Mościcach, został jej dyrektorem. Poseł na sejm z listy Bezpartyjnego Bloku Współpracy z Rządem (BBWR). Został wicepremierem i ministrem skarbu, opracował plan rozbudowy polskich sił zbrojnych i plan aktywacji okręgów zacofanych, współtwórca planów budowy Centralnego Okręgu Przemysłowego (COP).

           W czasie II wojny światowej został internowany w Rumunii, wrócił na zaproszenie rządu do kraju, mianowany kierownikiem Delegatury Rządu ds. Wybrzeża oraz przewodniczącym Komisji Planu Rozbudowy Trójmiasta. Został odsunięty od działalności gospodarczej i politycznej, otrzymał zakaz pobytu na Wybrzeżu.

           Zamieszkał w Krakowie, najpierw w domu przy ul. Lea 21b, następnie przy al. Słowackiego 8. Poświecił się pracy naukowej, wykładał historię gospodarczą świata w Wyższej Szkole Handlu Morskiego w Gdyni i w Uniwersytecie Jagiellońskim. Współpracował z Polskim Słownikiem Biograficznym i PWN, utrzymywał kontakty ze środowiskiem „Tygodnika Powszechnego" i „Więzi", uczestniczył w pracach zmierzających do rozwoju gospodarczego Krakowa i regionu krakowskiego. Autor prac z dziedziny chemii, ekonomii, historii gospodarczej.

           Pochowany na cmentarzu Rakowickim (kwatera XIVb, rząd północny, miejsce 5), uroczystość żałobną prowadził arcybiskup metropolita krakowski Karol kardynał Wojtyła.
          Jego imieniem została nazwana ulica w VI dzielnicy Bronowice, stykająca się z ulicą Karola Popiela.

wybrane prace:

1921Węgiel kamienny jako surowiec chemiczny

1932 - Dysproporcje. Rzecz o Polsce przyszłej i obecnej

1933 - Bałtycka orientacja gospodarcza i polityczna współczesnej Polski

1947 - Zarys dziejów gospodarczych świata

1947Polska i jej morze

1954 - Zarys technologii chemicznej węgla kamiennego

1957 - Nowoczesna chemia przemysłowa. Podstawy i kierunki rozwoju

1962 - Dzieje chemii i przemysłu chemicznego

kalendarium

1907 – 1910 – studiował chemię w Politechnice Lwowskiej

1910 – 1912 – kontynuował studia w Monachium

1914 – zaciągnął się do Legionów

1917 – działał w Polskiej Organizacji Wojskowej

1919 – pełnił funkcję zastępcy kierownika Wydziału Sekcji VI (Chemicznej) Głównego Urzędu Zaopatrzenia Armii

1920 – zajmował się zapleczem chemicznym dla potrzeb gospodarki wojennej

1921 – uzyskał tytuł docenta w Politechnice Warszawskiej

1923 – dyrektor techniczny Fabryki Azotów w Chorzowie

1926 – 1930 – minister przemysłu i handlu

1927 – rozpoczął budowę Fabryki Związków Azotowych w Mościskach pod Tarnowem

1928 – 1930 i 1938 – 1939 – poseł na sejm z listy BBWR

1931 – 1932 - dyrektor Fabryki Związków Azotowych w Mościskach

1931 – otrzymał Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Polski

1932 – 1935 – dyrektor Zjednoczenia Państwowych Fabryk Związków Azotowych

1935 – 1939 – wicepremier i minister skarbu

1939 – 1945 – internowany w Rumunii

1945 – powrócił do Polski

1945 – 1947 - kierownik Delegatury Rządu ds. Wybrzeża oraz przewodniczący Komisji Planu Rozbudowy Trójmiasta

1946 - mimo oporu władz zainicjował powołanie forum samorządowego pod nazwą Związek Gospodarczy Miast Polskich

1947 – został wybrany posłem na sejm

1948 - odsunięty od działalności gospodarczej i politycznej, otrzymał zakaz pobytu na Wybrzeżu

1949 - zamieszkał w Krakowie

1973 – konsultant planu budowy Portu Północnego

1974 – doktor honoris causa Uniwersytetu Gdańskiego – pierwszy dr h.c. tej uczelni

czytaj więcej …