Jerzy Katlewicz
(2 kwietnia 1927 Bochnia – 16 listopada 2015 Kraków)
dyrygent i pedagog
rodzina
syn Stanisława, organisty w kościele parafialnym pod wezwaniem św. Mikołaja, i Józefy z Jeziorków
biogram
Muzyki najpierw uczył go ojciec, potem uczęszczał do prywatnej szkoły muzycznej pani Gnoińskiej oraz prof. Jerzego Żurawlewa - inicjatora konkursów chopinowskich, który, wysiedlony z Warszawy po upadku Powstania Warszawskiego, przez jakiś czas mieszkał w Bochni.
Studia muzyczne ukończył w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie studiując fortepian, kompozycję i dyrygenturę. Studia uzupełniające odbył w Austrii i Włoszech.
Występował we wszystkich ważniejszych ośrodkach Europy, a także w Japonii, Chinach, Mongolii, na Kubie, w Meksyku, Australii, Nowej Zelandii i Libanie. Dyrygował orkiestrami symfonicznymi na całym świecie, między innymi: RAI Roma, RAI Milano, RAI Torino, Orkiestrą Narodową Meksyku, Conservatoire Paris, RTB Bruxelle, Maggio Musicale Fiorentino, Gulbenkian Lizbona, Orkiestrą Radia i Telewizji w Moskwie, National Orchestra TV Paris, FOK Praha, Orkiestrą Radia Hilversum, Teatro dell Opera Roma, Accademia di Santa Cecilia Roma, jak również orkiestrami filharmonicznymi w Atenach, Barcelonie, Bratysławie, Budapeszcie, Bukareszcie, Lubljanie, Rotterdamie.
Towarzyszył wielu wybitnym solistom, między innymi Marcie Argerich, Fou Ts'ongowi, Gidonowi Kremerowi, Witoldowi Małcużyńskiemu, Maurizio Polliniemu, Arturowi Rubinsteinowi, Krystianowi Zimermanowi, Ewie Bandrowskiej-Turskiej, Światosławowi Richterowi, Jakubowi Zakowi. Brał udział w wielu festiwalach, między innymi Warszawskiej Jesieni, Wratislavia Cantans, Edinburgh Festival, Holland Festival, Gulbenkian Festival, Festiwal Flandryjski, jak również w Bonn, Florencji, Peruggi, Rimini, Wiedniu, Bergen.
Zdobył opinię czołowego interpretatora utworów wokalno-instrumentalnych Krzysztofa Pendereckiego - przygotował prawykonania jego Kosmogonii, Jutrzni oraz Magnificatu. Był pierwszym kreatorem wielu dzieł kompozytorów polskich, między innymi Zbigniewa Bujarskiego, Henryka Mikołaja Góreckiego, Stefana Kisielewskiego, Krystyny Moszumańskiej-Nazar, Kazimierza Serockiego, Marka Stachowskiego, Tadeusza Szeligowskiego, Adama Walacińskiego.
Dokonał wielu nagrań radiowych i płytowych, między innymi z Orkiestrą Filharmonii Narodowej, Orkiestrą Filharmonii Krakowskiej, Wielką Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia i Telewizji.
Członek wielu stowarzyszeń twórczych. Działał także w Radzie Wyższego Szkolnictwa Artystycznego. Jego uczniami byli między innymi: Rafał Delekta, Paweł Przytocki, Krzysztof Dziewięcki, Tomasz Chmiel, Tomasz Tokarczyk i Piotr Sułkowski.
Został uhonorowany wieloma nagrodami i odznaczeniami.
kalendarium
1945-1946 - studiował grę na fortepianie w klasie Jana Hoffmana w PWSM w Krakowie
1947–1949 – pracował jako organista w kościele św. Mikołaja w Bochni
1947-1952 - studiował kompozycję i dyrygenturę pod kierunkiem Artura Malawskiego w PWSM w Krakowie (dyplom z wyróżnieniem)
1948 - został członkiem Stowarzyszenia Polskich Artystów Muzyków SPAM i Stowarzyszenia Autorów ZAiKS
1949-1953 - sprawował funkcję kierownika muzycznego w Teatrze Lalki i Aktora „Groteska”
1952-1958 - dyrygent Filharmonii Krakowskiej
1954-1958 - dyrygent Opery Krakowskiej
1955 - zdobył I nagrodę na Konkursie Młodych Dyrygentów w Besançon we Francji
1957-1958 - odbył studia uzupełniające we Włoszech i Austrii
1958-1961 - dyrektor naczelny i artystyczny Filharmonii Poznańskiej
1961-1968 - kierownik artystyczny i I dyrygent Opery i Filharmonii Bałtyckiej w Gdańsku
1967 - otrzymał Nagrodę I stopnia Ministra Kultury i Sztuki
1967 - otrzymał Nagrodę miasta Gdańska
1968 - wrócił do Krakowa
1968-1981 - kierownik artystyczny i I dyrygent Filharmonii Krakowskiej
1971-1981 II 10 - dyrektor naczelny Filharmonii Krakowskiej
1971 - objął klasę dyrygentury w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie
1971 - otrzymał Nagrodę miasta Krakowa
1974, 1989 - uhonorowany dyplomem Ministra Spraw Zagranicznych „za wybitne zasługi w propagowaniu kultury polskiej za granicą”
1979-1982 - pełnił funkcję kierownika artystycznego Noordhollands Philharmonisch Orkest w Haarlemie w Holandii
1979-1999 - juror Międzynarodowego Konkursu Dyrygenckiego im. Grzegorza Fitelberga w Katowicach
1983 - otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, został kierownikiem Katedry Dyrygentury w AM w Krakowie
1984-1985 - dyrektor i kierownik artystyczny Orkiestry Symfonicznej i Chóru Polskiego Radia i Telewizji w Krakowie
1986 - otrzymał Nagrodę Związku Kompozytorów Polskich „za wybitne zasługi w propagowaniu polskiej muzyki współczesnej”
1990 - otrzymał tytuł profesora zwyczajnego
1993 - odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą „Polonia Restituta”
1993 - uhonorowany Medalem „Pro Ecclesia et Pontifice” nadanym przez Stolicę Apostolską „za popularyzację arcydzieł muzyki sakralnej”
1995 - otrzymał Nagrodę I stopnia Ministra Kultury i Sztuki „za wybitne osiągnięcia artystyczne i pedagogiczne”
1995 - otrzymał Nagrodę Krakowskiej Fundacji Kultury Polskiej
1999 - odznaczony Orderem Św. Grzegorza Wielkiego w 50-lecie działalności artystycznej
2000 - uhonorowany medalem św. Marcina za całokształt działań podejmowanych w dziedzinie kultury, osiągnięcia artystyczne i pedagogiczne oraz rozsławianie imienia Gdańska w świecie
2000 - odznaczony Medalem Mściwoja II
2000 XI - został Honorowym Obywatelem Miasta Bochni
źródła
Encyklopedia Krakowa, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa – Kraków 2000
Chłopecki Andrzej, Katlewicz Jerzy w: Encyklopedia Muzyczna PWM (część biograficzna pod red. Elżbiety Dziębowskiej), PWM, Kraków 1997