Ferdynand Foch
(2 X 1851 Tarbes – 20 III 1929 Paryż)
francuski teoretyk wojskowy, wybitny dowódca
rodzina
syn prowincjonalnego urzędnika z Pirenejów
biogram
Ukończył Szkołę Artylerii, a następnie Wyższą Szkołę Wojenną, w której został wykładowcą taktyki ogólnej, potem jej komendantem. We wrześniu 1914 dowodząc 9. Armią dopomógł w zwycięstwie w bitwie nad Marną. W czasie I wojny światowej koordynował operacje wojsk francuskich, brytyjskich i belgijskich. Po wojnie zaangażował się w pomoc wojskową dla naszego kraju, brał udział w organizowaniu zbrojnej interwencji państw zachodnich w Rosji Radzieckiej po wybuchu rewolucji.
Józef Piłsudski odznaczył go medalem „Virtuti Militari”, Prezydent RP Stanisław Wojciechowski nadał mu tytuł marszałka Polski.
W Krakowie jego imieniem nazwano aleję (przemianowaną w latach powojennych na Aleję Aleksandra Puszkina (w 1990 przywrócono poprzednią nazwę) biegnącą w VII dzielnicy Zwierzyniec od ul. Zygmunta Krasińskiego do brzegów Rudawy.
prace:
1897 – Zasady sztuki wojennej
1924 – 1925 – O prowadzeniu wojny
kalendarium
1873 – ukończył Szkołę Artylerii
1917 V – został mianowany szefem sztabu generalnego
1918 – został naczelnym dowódcą sił sprzymierzonych
1918 – mianowany marszałkiem Francji, wybrany został do Akademii Francuskiej
1919 – tytuł marszałka przyznała mu Wielka Brytania
1923 IV 13 – na wniosek Ministra Spraw Wojskowych Prezydent Stanisław Wojciechowski nadał Ferdynandowi Fochowi tytuł marszałka Polski
1923 V 11 – odwiedził Kraków, witał go w Barbakanie prezydent miasta Jan Kanty Fedorowicz oraz członkowie Bractwa Kurkowego