Albrecht Hohenzollern
(17 maja 1490 Ansbach, Frankonia – 20 marca 1568 Tapiewo koło Królewca)
ostatni wielki mistrz krzyżacki, pierwszy książę pruski
rodzina
syn Fryderyka, księcia Ansbach i Zofii Jagiellonki
siostrzeniec Zygmunta I Starego
poślubił:
-
Dorota Oldenburg, córka króla Danii i Norwegii - Fryderyka I i Anny Hohenzollern
dzieci:
Anna Zofia (1527-1591), żona księcia Meklemburgii-Schwerin Jana Albrechta I
Katarzyna (1528)
Fryderyk Albrecht (1529-1530)
Lucia Dorota (1531-1532)
Lucia (1537-1539)
Albrecht (1539)
-
Anna Maria, córka Eryka I Starszego księcia brunszwickiego i Elżbiety Hohenzollern
dzieci:
Elżbieta (1551-1596)
Albrecht Fryderyk (1553-1619), książę Prus
biogram
Przeznaczony do stanu duchownego, przebywał na dworze arcybiskupa kolońskiego Hermana, a po śmierci swojego protektora powrócił do Prus. Wybrany na wielkiego Mistrza Zakonu Krzyżackiego próbował, popierany okresowo przez cesarza Maksymiliana I i wielkiego księcia moskiewskiego Wasyla III, uwolnić się od zwierzchnictwa polskiego, ale przegraną z Polską wojnę zakończył niekorzystnym dla zakonu rozejmem. Jako rycerz zakonny występował pod imieniem Albrecht von Brandenburg-Ansbach. W czasie pełnienia funkcji wielkiego mistrza zlikwidował urzędy wielkiego szpitalnika i wielkiego szafarza.
Dwór Albrechta wraz z konwentem liczył 400 osób, na zamku w Królewcu odbywały się turnieje rycerskie i inne zabawy, podobnie jak na dworach królewskich. Albrecht doprowadził do sekularyzacji zakonu, złożył hołd lenny (nazwany później hołdem pruskim) królowi Polski Zygmuntowi Staremu w Krakowie i od tego czasu sprawował władzę książęcą w dawnym państwie zakonnym, odtąd zwanym Prusy Książęce.
Przeprowadził reformę administracji, dążył do rozwoju gospodarczego kraju. Miał szerokie zainteresowania, zajmował się teologią, teorią sztuki wojennej, popierał reformacyjną działalność wydawniczą (również w języku polskim). Utrzymywał kontakty z elitą kulturalną i polityczną Polski, liczył na następstwo w Polsce po Jagiellonach. Założył uniwersytet w Królewcu, nazwany od jego imienia Uniwersytetem Albertyna oraz 2 biblioteki.
Pochowany został w katedrze w Królewcu.
napisał
1555 - Księgi o rycerskich rzeczach a sprawach wojennych, przekład polski Macieja Strubicza, wydane w 1858 roku
kalendarium
1501 – z nakazu ojca przyjął najniższe święcenia akolity
1504 – trafił na dwór landgrafa heskiego Hermana IV, arcybiskupa Kolonii
1506 – został kanonikiem przy katedrze w Kolonii
1509 – jesienią wyruszył wraz z Maksymilianem I na wojnę z Wenecją, towarzysząc swojemu najstarszemu bratu Kazimierzowi, w obleganiu Rovereto
1511 III 13 – został wybrany na wielkiego mistrza zakonu krzyżackiego
1519 – 1521 – pokonany w wojnie z Polską
1521 IV 5 – w Toruniu zawarł rozejm na cztery lata
1523 – spotykał się z reformatorem Lutrem, przygotowując się do sekularyzacji Zakonu
1525 – przeprowadził sekularyzację państwa zakonnego
1525 IV 2 – dotarł do Krakowa
1525 IV 8 – podpisał z królem Zygmuntem Starym tekst traktatu
1525 IV 10 – złożył w Krakowie hołd lenny Zygmuntowi Staremu
1544 – założył uniwersytet w Królewcu
1551, 1552 i 1555 – na jego dworze w Królewcu przebywał Jan Kochanowski
1553 VII 30 – uczestniczył na Wawelu w koronacji Katarzyny Habsburżanki
1563 – uzyskał od Zygmunta II Augusta rozszerzenie prawa dziedziczenia lenna pruskiego na linię elektorską Hohenzollernów – Ansbach