Arthur Adamov
(23 sierpnia 1908 Kisłowodzk, Kaukaz – 15 marca 1970 Paryż, Francja)
dramatopisarz
rodzina
pierwotnie Adamian
pochodził z zamożnej ormiańskiej rodziny potentatów naftowych
biogram
Jako dziecko, przed wybuchem I wojny światowej, znalazł się w Niemczech, lata wojny przeżył w Genewie, później znalazł się w Paryżu. Podczas II wojny światowej rok spędził w obozie.
Jego pierwsze związki z literaturą miały charakter towarzyski: przyjaźnił się między innymi z Paulem Eluardem, Antoninem Artaudem, uczestniczył w spotkaniach surrealistów. Wraz ze swym przyjacielem, Sergiuszem-Wiktorem Aramowiczem, założył grupę teatralną, dla której pisał krótkie teksty.
Pisać zaczął około 40 roku życia. Do jego wczesnych utworów należą poezje surrealistyczne oraz utwór autobiograficzny L'Aveu. Jego twórczość można podzielić na dwa okresy: pierwszy - zainteresowanie teatrem absurdu, w drugim okresie zwrócił się ku teatrowi wykreowanemu przez Brechta.
Jego sztuki pokazują samotność człowieka i brak porozumienia międzyludzkiego, pesymizm i obawy o losy świata. Jest także autorem adaptacji i przekładów, między innymi utworów Georga Büchnera, Antona Czechowa, Nikołaja Gogola i Augusta Strindberga.
Zmarł śmiercią samobójczą po przedawkowaniu barbituranów, po trwającej ponad rok ciężkiej depresji.
wybrane utwory:
1946 - L'Aveu (Spowiedź)
1947 - La Parodie
1950 - L'Invasion
1950 - La Grande et la petite Manoeuvre
1952 - Contre tous Tous (Wszyscy przeciwko wszystkim), premiera polska 1957
1953 - Le Professeur Taranne, premiera polska 1959
1955 - Ping-Pong
1957 - Paolo Paoli
1959 - Anthologie de la Commune
1961 - o komunie paryskiej 1871 Le printemps 71
1962 - La Politique des Restes
1965 - La Sainte Europe
1968 - M. le Modéré
1968 - wspomnienia L'Homme et l'Enfant
1968 - Off Limits
1969 - Je... ils
kalendarium
1914 - znalazł się w Niemczech
1924 - osiadł w Paryżu
1933 - debiutował na łamach czasopisma „Cahiers du Sud”
1957 I 29 - w Krakowie studencki Teatr 38 wystawił jego sztukę Wszyscy przeciwko wszystkim