Piotr Cezary Skrzynecki

12 września 1930 Warszawa – 27 kwietnia 1997 Kraków)

współtwórca, animator i konferansjer kabaretu "Piwnica pod Baranami"

rodzina

           syn Mariana Skrzyneckiego, podpułkownika kawalerii Wojska Polskiego, ostatniego dowódcy 7. Pułku Ułanów Lubelskich, stacjonującego w Mińsku Mazowieckim oraz Magdaleny Adeli Endelman, z zamożnej rodziny żydowskich inteligentów

biogram

           Wychował się w Mińsku Mazowieckim, okupację spędził pod opieką siostry ojca, Józefy, po ukończeniu szkoły powszechnej zamieszkał z ciotką w Zabrzu, gdzie w gimnazjum zdał małą maturę. Zamieszkał z matką w Łodzi, uzyskał świadectwo maturalne, studiował w Państwowej Szkole Instruktorów Teatrów Ochotniczych w Łodzi.

           Wyjechał do Krakowa, przez 5 lat studiował historię sztuki na UJ pod kierunkiem profesora Karola Estreichera. Studiów nie ukończył z powodu braku zaliczenia studium wojskowego.

           Początkowo organizował i prowadził robotnicze teatrzyki amatorskie i zespoły artystyczne w Nowej Hucie, następnie kierował teatrem robotniczym w Zarządzie Wodociągów Miejskich.

           Współtwórca kabaretu literacko-artystycznego w pałacu Pod Baranami (Potockich) przy Rynku Głównym 25, jego długoletni animator, inicjator i pomysłodawca wielu imprez artystycznych, kontynuator tradycji cyganerii krakowskiej, już za życia stał się postacią legendarną.

           Inicjator pomysłów i imprez organizowanych z okazji nieprawdopodobnych i nieokrągłych rocznic.

           Współpracował z redakcjami krakowskich czasopism jako krytyk sztuk plastycznych oraz autor publikacji z dziedziny sztuki.

           Reżyser i współautor scenariusza (z J. Garycką) filmu Dwa pawie na złotym sznurku, wystąpił w wielu filmach dokumentalnych i fabularnych.

           Za swoją działalność otrzymał wiele wyróżnień, odznaczeń i nagród.

           Ostatnie pięć lat życia spędził głównie w Klinice Chorób Wewnętrznych Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego

           Pochowany na Cmentarzu Rakowickim, kwatera LXIX Pas C, rząd 2, grób 4, Aleja Zasłużonych.

kalendarium

1947 – zamieszkał z matką w Łodzi

1949 - 1951 - studiował w Państwowej Szkole Instruktorów Teatrów Ochotniczych w Łodzi

1951 – osiadł w Krakowie

1956 - współtwórca kabaretu literacko-artystycznego w pałacu Pod Baranami (Potockich)

1956 - 1963 - współpracował z redakcjami krakowskich czasopism jako krytyk sztuk plastycznych oraz autor publikacji z dziedziny sztuki

1956 - 1981 - prowadził w „Echu Krakowa" rubrykę Echo Piwnicy pod Baranami

1984 - 1991 - kontynuował rubrykę w kwartalniku „Kraków" (Głos Piwnicy pod Baranami), następnie w „Czasie" (Czas Piwnicy pod Baranami) i „Dzienniku Polskim" (Dziennik Piwnicy pod Baranami)

1968 - wyróżniony odznaką Zasłużony Działacz Kultury

1979 – wystąpił w filmie Aria dla atlety F. Bajona

1980 – w filmie Sukcesja M. Meszaros

1981 – wyróżniony Złotą Odznaką „Za pracę społeczną dla miasta Krakowa"

1981 - otrzymał nagrodę miasta Krakowa

1983 – zagrał w filmie Epitafium dla Barbary Radziwiłłówny J. Majewskiego

1984 – jego portret stworzył T. Zygadło w filmie Przewodnik

1989 - reżyser i współautor scenariusza (z J. Garycką) filmu Dwa pawie na złotym sznurku (nagrodzony na XXIX Ogólnopolskim Festiwalu Filmów Krótkometrażowych)

1994 – otrzymał tytuł honorowego obywatela miasta Krakowa

1998 - ukazała się książka J. Olczak-Ronikier Piotr

1998 – odsłonięto jego pomnik (K. Gąsienica Szostak) przed budynkiem II Katedry Chorób Wewnętrznych Collegium Medicum UJ przy ul. Skawińskiej 8

2000 VI 29 – odsłonięto pomnik Piotra Skrzyneckiego na Rynku Głównym przed Kamienicą Pod Blachą

2000 – odsłonięto pomnik piwniczan w Parku Decjusza

czytaj więcej newsweek …

czytaj więcej więź ...

czytaj więcej culture …

czytaj więcej miasto kobiet …

czytaj więcej encyklopedia teatru polskiego …

czytaj więcej tygodnik przegląd …