Bogusław Julian Schaeffer
Schäffer
(6 VI 1929 Lwów - )
muzykolog, kompozytor, dramatopisarz, grafik i pedagog
biogram
Przedstawiciel awangardy muzycznej.
Naukę muzyki rozpoczął w Opolu (skrzypce), następnie studiował kompozycję u A. Malawskiego w krakowskiej PWSM oraz muzykologię pod kierunkiem Z. Jachimeckiego na UJ.
Początkowo pracował krótko w Polskim Radiu oraz w PWM. W następnych latach rozwijał żywą działalność publicystyczno-naukową, później poświęcił się niemal całkowicie twórczości kompozytorskiej. Został wykładowcą (profesor) krakowskiej PWSM (od 1979 Akademia Muzyczna). Członek stowarzyszeń artystycznych „Grupa Krakowska” i „Muzyka Centrum”.
Programowo jego elitarna twórczość jest rodzajem manifestacji poglądów dotyczących kondycji współczesnej kultury. W utworach stosuje różnorodne zabiegi techniczne (mikrotonalność, aleatoryzm), zestawia rozmaite środki wykonawcze (preparacja instrumentów, elektroniczne generowanie, przetwarzanie i sterowanie dźwięku - użycie taśmy, syntezatora, komputera) oraz konwencje i gatunki.
Autor blisko 400 kompozycji orkiestrowych, kameralnych, solowych oraz wokalno-instrumentalnych, utworów z udziałem środków elektronicznych, dzieł z zakresu teatru instrumentalnego oraz tzw. utworów metamuzycznych. Twórca sztuk teatralnych, prac dotyczących muzyki i technik kompozytorskich XX wieku, a także syntetycznych ujęć historii muzyki powszechnej.
Laureat wielu konkursów kompozytorskich i festiwali teatralnych, odznaczony między innymi Krzyżem Kawalerskim Odrodzenia Polski.
wybrane prace:
1956 - Studium w diagramie
1958 - Tertium datur
1958 - Nowa muzyka. Problemy współczesnej techniki kompozytorskiej (wydanie nowe 1969)
1958 - Mały informator muzyki XX wieku (wydanie nowe 1975)
1960 - Topofonica
1961 – 1964 - Klasycy dodekafonii (t. 1-2)
1962 - Musica ipsa
1963 - Scenariusz dla nie istniejącego, lecz możliwego aktora instrumentalnego
1964 – Collage, Audiencje I - V
1966 – Assemblage, Kwartet dla czterech aktorów
1969 - Dźwięki i znaki. Wprowadzenie do kompozycji współczesnej
1969 - inicjator, współautor i redaktor naukowy pracy Artur Malawski. Życie i twórczość
1969 - Koncert jazzowy
1970 - Scenariusz dla trzech aktorów
1973 - Symfonia w 9 częściach
1975 - Uwertura warszawska, Antiphona
1975 - Muzyka XX wieku. Twórcy i problemy
1976 - Wstęp do kompozycji podręcznik
1979 - Maah
1980 – Mroki sztuka teatralna
1981 - Entertainment Music
1982 - Zorza sztuka teatralna
1983 - Stabat Mater, Teatrino fantastico
1983 - Dzieje muzyki
1986 - Missa sinfonica
1987 – Kaczo sztuka teatralna
1987 - Dzieje kultury muzycznej
1988 - Missa brevis, Computer Story
1990 - Próby sztuka teatralna
1990 - Kompozytorzy XX wieku (t.1-2)
1991 - Tutam sztuka teatralna
1993 - Multi sztuka teatralna
kalendarium
1953 - ukończył studia muzykologiczne na Uniwersytecie Jagiellońskim
1963 - wykładowca kompozycji krakowskiej PWSM (od 1979 Akademia Muzyczna)
1977 - otrzymał nagrodę miasta Krakowa
1986 - profesor Akademii Muzycznej
1989 - profesor kompozycji w Mozarteum w Salzburgu
źródła:
Encyklopedia Krakowa, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa – Kraków 2000