Dzisiejsza data:

os. Szklane Domy 7

           Osiedle Szklane Domy to jedno z osiedli Nowej Huty. Kościół parafialny zbudowano w bliskim sąsiedztwie z zabudową mieszkalną, stoi na placu, gdzie spotykają się ulice Struga i Al. Solidarności, a od strony zachodniej sąsiaduje z Parkiem Szwedzkim.

           Parafia na os. Szklane Domy powstała w 1983, opiekują się nią cystersi. Jako początek jej powstawania wskazuje się na czasy sięgające końca XIX i 1. połowę XX wieku, gdy mieszkańcy Bieńczyc gromadzili się przy przydrożnym krzyżu. Została wydzielona z parafii mogilskiej – w 1976 kardynał K. Wojtyła dokonał tego podziału, rozpoczęto też starania o pozwolenie na budowę kościoła dla nowej parafii. Zgodę władze miasta wydały na początku lat 80., a w 1982 został poświęcony plac pod budowę. Najpierw zbudowano kaplicę, która przez lata budowy służyła parafii – poświęcono ją w 1983 i wtedy też uroczyście erygowano nową parafię Matki Boskiej Częstochowskiej i bł. Wincentego Kadłubka. Budowa kościoła trwała od 1984 do 1994 roku. W 1987 został wmurowany kamień węgielny, poświęcony przez papieża Jana Pawła II w Rzymie. Uroczysta konsekracja nowego kościoła odbyła się w czerwcu 1995 rroku.

           Autorami projektu są warszawscy architekci: Krzysztof Dyga, Andrzej Nasfeter – w parafii odbył się konkurs na projekt nowej świątyni i parafianie wybrali właśnie ten. Kościół stoi na kwadratowym planie, wzniesiony z zastosowaniem konstrukcji murowano-żelbetowej. Jego bryła jest nieregularna i ekspresyjna, elewacja ma surowy kolor czerwonej cegły. Nad całością góruje oryginalnie rozwiązany dach. Konstruktorzy dachu: Zdzisław Marzec, Krzysztof Kakowski i Roman Ciesielski zbudowali kratownicową konstrukcję ze stali, częściowo przeszkloną, częściowo pokrytą blachą a geometryczne płaszczyzny dachu przecinają się i tworzą nieregularną kompozycję z dzwonnicą w jednym z narożników i zwieńczoną krzyżem. Fasada kościoła jest bardzo prosta, wejście główne nakryte jest osobnym daszkiem. Po obydwu stronach fasady, w jej narożnikach w dolnych partiach murów ustawione są dwie figury Ewangelistów Mateusza i Łukasza.

           Wnętrze kościoła to jedna przestrzeń, nie podzielona na nawy ani bez wydzielonego prezbiterium. Jest świetnie oświetlona przez duże płaszczyzny przeszkleń w dachu. Nad wnętrzem widoczna jest cała konstrukcja dachu. Tak jak na zewnątrz, również w środku kościoła widzimy surowe, ceglane mury. W tych murach z każdej strony kościoła wykonano identyczne, wysokie, półkoliste arkadowe wnęki otynkowane na biało. Prezbiterium zamknięte jest również taką prostą ścianą z arkadowymi wnękami – w centralnej umieszczone jest tabernakulum, powyżej kopia obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej, a nad nimi unosi się gołębica Ducha Świętego. W dwóch bocznych arkadowych polach widzimy: postać Jezusa Ukrzyżowanego oraz przedstawienie Chrystusa Zmartwychwstałego.

           Po prawej stronie od prezbiterium znajduje się kaplica bł. Wincentego Kadłubka, która ma osobne wejście i jest oddzielona od kościoła ścianą z barwnym witrażem.

           W południowo wschodniej części placu przy kościele stoi dawna kaplica, na jego terenie zobaczymy jeszcze pomnik ks. Jerzego Popiełuszki oraz pomnik Jezusa Miłosiernego, postawiony jako wotum za 1000 lat diecezji krakowskiej.

           Natomiast od strony północnej i zachodniej do murów kościoła przylegają zabudowania klasztorne cystersów. Klasztor zbudowany jest na prostym planie, ma trzy wewnętrzne, kwadratowe dziedzińce i swoją geometryczną bryłą i surową, ceglaną elewacją kontynuuje styl architektury kościoła.